Miguel Santos

“En passant”

Linksboven:

omhoog kijken, waarom toch
mensen horen op aarde
en niet met het hoofd in de wolken
godsbewijzen vind je ook niet in hoekjes
als dat überhaupt is wat je hier zoekt

aanschouw alles wat kan indalen
laat geen woord onverspild nu we toch bezig zijn
frontale perspectieven zeggen heus niet
alles waar je ook randzaken voor kunt gebruiken

Rechtsboven:

zondes of die ene hemel
waar gaat je voorkeur naar uit               
er is, jawel
  tijd om je te bedenken               
 jawel                                    
  er is tijd                                         
verlies jezelf er niet in
verdwalen kan iedereen   
    en zo gebeurd                             
er is, jawel
 de mogelijkheid weg te lopen                
  jawel                                   
     schouders ophalend                                        
     weg van hier                                                     
nu en passant blijkt
dat ook dit geen orakel                
 en de maker                                  
   maar mens                       

deus in machina, als het werk voltooid is
ruilt de geest van plek, waar ze eerst was, nu daar
iets moet plaats bieden aan de verbindende factor
eenheid blijft een constructie, tenslotte

Midden:

hier,
en passant
kom je iets tegen
ongeacht het over het hoofd zien
er zijn altijd meer randzaken, bijzaken
wie zag ze nu eerder: dit kunstwerk of jij toeschouwer
en de leesrichting, ach mens, die verandert en verandert, maar
wie zag ze nu eerder: dit kunstwerk of jij toeschouwer
er zijn altijd meer randzaken, bijzaken
ongeacht het over het hoofd zien
kom je iets tegen
en passant
hier.

Linksonder:

vele wegen leiden naar Rome maar wie telt de kruispunten
iedereen kent ze, neemt ze, haat ze, bevraagt ze, kiest ze
en achteraf altijd klagen dat het misschien toch beter als we
rechtsaf of rechtdoor, op naar rechtschapen om er nooit te arriveren

zullen we het wel
            of niet hebben over dat
                        innerlijke vuur
                                    of hoe noem je het
engelen zijn we nooit geweest,
            zullen we ook nooit worden,
                        ben je beduveld
slechte (...)* zitten in ons allemaal,
            als een teken
                        te streven
                                    naar beter

(*= meervoudig vrij interpreteerbaar gedeelte)

Rechtsonder:

twee kanten is vaak het minimum voor een conflict
wit of zwart is dan weer te simpel gedacht
er zijn altijd zaken die (expres) over het hoofd worden gezien
er zijn altijd zaken die (bewust) verzwegen worden

voelen, ruiken, horen, zien, proeven
ijzersterke raadgevers die je altijd bijstaan
fout gaat het zonder aandacht, verzorging

Curator: Aanschouw

Fotografie: Aanschouw